Teknoloji, insanı yalnızlığa mı itiyor?

Teknoloji insan hayatını nasıl etkiliyor? Kolaylaştırdığı bir gerçek. Ama bunun yanında insanlardan neler götürüyor? Hiç bunları düşündünüz mü?

Büyüklerimiz sık sık geçmişi anlatırken, aile sohbetlerinin sıcaklığından, dost, akraba ve komşu ziyaretlerinin sıklığından bahsederlerken aslında bugün bunların yok oluşuna üzülmektedirler. Her geçen gün gelişen teknoloji, insanı kendi kendine yeter hale getirmiştir. Aslında getirmemiş, böyle bir düşünceye kapılmasına zemin hazırlamıştır.

Arkadaş sohbetleri Messenger üzerinden yapılırken, sıcak bir gülümseme yerini iki nokta üst üste ve parantez kapama tuşuna bırakmıştır. Televizyon dizileri her akşam mutlaka izlenmesi gereken bir görev gibi görülürken, bilgisayar oyunlarıyla yetişen çocuklar hayalle gerçeği birbirinde ayırt edemez hale gelmişlerdir. Teknolojinin bu anlamda yaptığı en büyük kötülük her şeyin sahtesini üretmek olmuştur.  Sahte hayatlar, sahte mutluluklar, sahte kişilikler…

Birçok kişi sosyal hayatta yapamadıklarını sanal ortamda gerçekleştirerek bir nevi kendini tatmin etmiş oluyor aslında. Ama yapılan şey, insanının sosyalleşmesini daha da zor hale getirmekten başka bir şey değil. Birçok aile, çocuklarının bilgisayar başından kalkmadığını, birlikte yemek yemek için bile gelmediklerini söylüyor. Bilinçsiz tüketim, birçok sosyal sorunu da beraberinde getiriyor.

Elbette teknoloji bu kadar kötü bir şey değil. Teknolojiden muhakkak yararlanmak gerekir. Teknolojinin nasıl kullanıldığıdır önemli olan. Televizyon ve internet, haber alma ve boş zamanları değerlendirme adına önemli bir alternatiftir. Bilgi edinmek, araştırmak ya da yeni bir şeyler öğrenmek bu teknolojiler sayesinde daha kolay bir hale gelmiştir. Ancak teknoloji ile olan alışverişimizi düzeyli bir seviyede tutmak gerekir. Bir ilaç düşünün. Doktorun tavsiyesine göre ilacı aldığımızda hastalığımız geçer ancak gereğinden çok içtiğimizde ilaç bizim için bir zehir de olabilir.

Her insanın tek başına bir birey olarak yaşamını sürdürmesi imkânsızdır. Muhakkak başka insanlara ihtiyaç duyarız. Üzüldüğümüzde acımızı paylaşacak, sevincimizde mutluluğumuzu paylaşacak dostlara, arkadaşlara hepimiz ihtiyaç duyarız. Çünkü hayat, ancak paylaşıldığında güzeldir ve daha yaşanılırdır. Teknoloji, bizi toplumdan koparmadığı sürece yararlanılması gereken önemli bir fırsattır. Bunu bu şekilde değerlendirmek gerekir.

Çevremizde gördüklerimiz kadarıyla belki şunu söylemek mümkündür: Aslında teknoloji değil, insan kendini farkında olmadan yalnızlığa itmiştir. Elbette bunda teknolojiyi bilinçli bir şekilde kullanmamanın payı büyüktür.